Merry Christmas and a Happy New Year!

Na de filippijnen was Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisie, een beetje een tegenvaller. Op een paar hoge gebouwen en een grot met een hindoeistische tempel erin na was er niet veel te zien. Toen ik op het vliegveld aankwam merkte ik echter wel meteen een cultureel verschil met de andere landen. In mijn korte broekje voelde ik me verdacht bloot en aangestaard. Hoewel je het aan kerstversieringen die in de enorme winkelcentra ophangen niet zou zeggen, is Maleisie namelijk een Islamitish land. En dat is ook goed te zien aan de prijs van alcohol die in de cafe's zelfs hoger ligt dan in Nederland. Gelukkig vonden we naast ons hostel al snel een bar waar vrouwen gratis konden drinken. Wat is het toch fijn om vrouw te zijn!! Ik had het al snel gezien in KL en na trok iets verder naar het zuiden, naar het schattige plaatsje Malake. Hier kun je duidelijk terug vinden dat Maleisie ooit een van onze kolonies is geweest. Er is een 'stadhuys' en zelfs een kleine windmolen. Helaas hadden ze echter nog nooit van Sinterklaas gehoord, dus dat ging dit jaar aan mij voorbij.

De volgende stop was Singapore. In KL had ik een Filippijns meisje leren kennen die in Singapore woonde en zo aardig was om mij onderdak aan te bieden. Dit nam ik natuurlijk met open armen aan aangezien alles in Singapore 5x zo duur is als in de rest van Azie. En niet alleen had ik een gratis slaapplaats. Er werd 3x per dag voor me gekookt en zelfs mijn was werd gedaan, terwijl ze mij niet toestond om ook maar een vinger uit te steken. Filippijnen zijn zo gastvrij! De stad zelf was nogal een vreemde gewaarwording na 4 maanden in Azie gereisd te hebben. Alles is heel breed en groots opgezet en ik heb nog nooit een stad gezien die zo schoon is. Het grootste gedeelte van Singapore bestaat uit enorme winkelcentra. Daarnaast is er een universal studio's pretpark, een aangelegd strand en goed fuctionerend openbaar vervoer (wat na 3 uur vast te hebben gezeten in een trein in Maleisie nogal een opluchting was). Er staan hoge boetes op vervuiling en er is zelfs geen kauwgom te koop in de winkels. De enorme hoeveelheid politiecontrole houdt niet alleen de straten schoon, maar zorgt ook voor veel veiligheid. Toen ik de straat probeerde over te steken werd ik er vriendelijk op attent gemaakt dat het oversteken van de straat, op een andere plek dan bij de verkeerslichten, me al snel een boete van 50 dollar kon opleveren.. En als ik ooit verdwaald raakte gaf het Filippijnse meisje me als tip om gewoon op de politie af te stappen. Die zouden me wel naar haar appartement terug brengen. Wat een heerlijke stad!

Na in Singapore het gevoel gehad te hebben dat ik terug in Europa was, kreeg ik in Bali in Indonesie het gevoel dat ik in Australie beland was. Het hoofdstrand, Kuta, is overstroomd met Australische jongeren die komen om te surfen en te drinken. Ik maakte me er snel uit de voeten en ging naar een ander plaatsje in Bali, Sanur. In plaats van Australische toeristen werd dit echter bevolkt door Nederlandse gepensioneerden. Ook niet heel geslaagd, dus nam ik de boot naar een eilandje aan de kust van Bali, Nusa Lembongan. Hier maakte ik voor het eerst gebruik van mijn nieuw verworven duikbrevet en dook met mantaroggen. Ook de tweede duik die dag was prachtig en ik kreeg voor het eerst te maken met sterke stroming onder water. Weer terug in Bali verbleef ik in Ubud. Wie ooit de film 'eat pray love' heeft gezien kan zich een voorstellng maken van de sfeer die in dit plaatsje heerst. Het is vol met kleine boutiquejes, yoga centra en hotels waar je je kunt terug trekken om te mediteren of tot rust te komen. Niet helemaal mijn ding. Ik waagde me echter weer eens achter op een scooter. De omgeving rondom Ubud is namelijk prachtig. Het is omringd door rijstvelden, kleine dorpjes en Hindoeistische tempels. Voor het eerst kreeg ik het gevoel in Indonesie te zijn.

De feestdagen kwamen eraan en het leek me een heerlijk idee om kerst dit jaar door te brengen op ern tropisch eiland. En aangezien Indonesie het grootste Islamitische land ter wereld is, leek het me ook wel gezellig om wat andere backpackers op te zoeken. Zo kwam ik terecht op de Gili Trawangan, 1 van de 3 gili eilanden ten noorden van Lombok. Het hostel waar ik de eerste nachten sliep was net 2 maanden oud en super gezellig. Het was alleen nogal prijzig dus ik verhuisde al snel met een ander meisje naar een goedkopere kamer. Maar naast dat we in deze kamer sliepen waren we het grootste gedeelte van de tijd in het hostel te vinden. Gili T is een klein eiland waar je in een uur omheen kunt lopen. Motorvoertuigen zijn niet toegestaan dus het enige vervoersmiddel dat ze hebben is een fiets of paard en wagen. Nadat ik hoorde hoe slecht ze de paarden behandelen, vond ik het geen probleem overal heen te lopen. Een ander nadeel van het eiland is dat er bijna nergens vers water te vinden is. Dus nadat je de zee uitkomt, kun je een heerlijke zout water douche nemen. Maar het is het allemaal waard want het eiland is erg mooi, met uitzicht op de hoge bergen van Lombok. En vanaf het strand kun je de zee inzwemmen om te snorkelen tussen schildpadden. Helaas waren ze nergens te bekenen toen ik het water inging. Naast wandelen, snorkelen en aan het strand liggen hadden we ons vanuit het hostel ingeschreven voor een party boat. Aangezien het de eerste keer was dat ze het organiseerden werd het een soort test rit en waren we maar met 9 mensen aan boord. Maar dat maakte het alleen maar gezelliger.

Voordat ik het doorhad was kerst alweer aangebroken. Aangezien ik niks voor sinterklaas had gekregen, besloot ik mezelf te trakteren op nog een duik. Helaas bleven de schildpadden nog steeds verborgen, maar we zagen wel een baby haai die onder een steen woonde. Het is een leuke, maar dure hobby! Kerstavond vierde ik met mensen uit het hostel met een lopend mexicaans buffet terwijl op de achtergrond de liederen van de imam hard uit de luidsprekers van de moskee klonken. Ik moet zeggen dat ik de kerstliedjes toch wel echt miste! Maar ik mag niet klagen want we hadden een dobbelspel georganiseerd zodat iedereen een paar kerstcadeautjes zou krijgen. Ik was erg tevreden met mijn tandeborstel, wasmiddel en blik mais. Na een avond goed stappen brachten we eerste kerstdag lekker op het strand door. We hadden geluk met het weer. Het is namelijk regenseizoen in Indonesie en waar het de meeste dagen toch wel een paar uur geregend had was er die dag stralende zon. Mijn kerstdiner bestond uit een echte italiaanse pizza en een bananen shake, wat wil je nog meer. Het voelt niet heel erg als kerst wanneer het buiten meer dan 30 graden is, maar toch was het een heerlijke dag!

Tweede kerstdag voelde al niet meer echt als een feestdag en ik besloot samen met een Deens meisje die ik in het hostel had leren kennen en twee van haar vrienden die net voor kerst waren aangekomen door te reizen naar Lombok.We kwamen terecht in Kuta, een klein plaatsje in het zuiden. En hoewel het dezelfde naam heeft als Kuta in Bali lijken de twee plaatsen gelukkig niks op elkaar. Het is een rustig plaatsje met nauwelijks toeristen, op een paar surfers na. De kustlijn is prachtig en doet me, hoewel ik er nog nooit geweest ben, denken aan Ierland. Groene, rotsachtige heuvels langs de zee. Aangezien iedereen die hier komt surft, besloten wij ons er ook aan te wagen. Op de plek waar we gaan surfen is geen strand dus met een bootje worden we de zee ingebracht waar we vervolgens drie uur les krijgen van twee Indonesiers. Intens, maar zo gaaf! Het surfen zelf was iets makkelijker dan ik verwacht had en ik kon zelfs een paar keer op het bord blijven staan. Maar het terugpeddelen was echt zo zwaar! En aangezien er geen strand was kon je nergens even uitrusten. Zodra we het water uitkwamen realiseerde ik me meteen dat ik twee beginnersfouten had gemaakt. Ten eerste had ik geen stevige bikini aangehad en was mijn topje er in de sterke golven afgerukt (gelukkig had ik er een shirt overaan). Ten tweede had ik een te lage factor zonnebrand opgesmeerd, auw! En ik had het nog wel vier maanden volgehouden hier zonder te verbranden.

De volgende twee dagen deed de achterkant van mijn benen teveel pijn om nog aan de zon blootgesteld te worden. We huurden een scooter (sorry mama) en verkenden de rest van het eiland. De islamitische cultuur is op Lombok duidelijk te merken. We kregen het gevoel dat de vrouwen enigszins gedomineerd worden door de mannen. Zodra we een winkeltje binnengingen kwam de man des huizes meestal op ons af en trok de vrouw zich stilletjes terug. Apart om te zien wanneer je in zo'n feministisch land als Nederland bent opgegroeid. Verder reden we weer door oneindig veel rijstvelden. Toen we stopten om een foto te maken van de vrouwen die in een veld aan het werken waren, stonden ze erop dat wij het ook eens probeerden en zo heb ik een paar rijstplantjes gepland. Daarnaast waren ook in Lombok weer prachtige stranden te bewonderen. Als je de verschrikkelijk slechte weg erna toe ten minste kon doorstaan.

Aangezien iedereen in Kuta 's ochtends vroeg gaat surfen was er 's avonds niet veel te beleven en zo belanden we elke avond vroeg in bed. Perfect, want zo konden we ons opladen voor oud en nieuw! We besloten terug te gaan naar Gili Trawangan om het begin van het nieuwe jaar met bekende gezichten te vieren. In het hostel was het nog steeds even gezellig als altijd, maar wel een stuk drukker. Er sliepen zelfs mensen in de bar en er werden tentjes in de tuin opgezet. En ook de rest van het eiland was inmiddels volgestroomd met zowel toeristen als lokalen die allemaal wilden feesten. Dus zo sloot ik 2012 af in Indonesie, met mijn voeten in de zee, dansend en genietend van het prachtige vuurwerk.

Ik hoop dat jullie ook allemaal gezellige feestdagen hebben gehad, met hopelijk iets meer familie in de buurt. En ik wens iedereen al het goeds toe voor het nieuwe jaar!!